Kötü bir Haziran geçirdik! Yerler yangın yeri…
Bir İzmirli olarak, yaşadığımız yangın felaketinden dolayı derin bir üzüntü duyduğumu ifade etmek istiyorum. İzmir ve çevresinde meydana gelen bu sebepsiz ve acı verici yangınlar, güzel İzmir’in asla çirkinleşmesine neden olamayacak! Çünkü biz, küllerinden yeniden doğmayı başaran bir ülkede yaşıyoruz. Bu felaket, bir yandan insanların, hayvanların ve ormanların zarar görmesine neden olurken, diğer yandan yaşamın ne kadar kıymetli olduğunu hatırlatıyor!
Her ne kadar ihmalkârlık belirgin olsa da, ormanları kasten yakabilen insanların varlığı, geleceğimiz için kaygı verici bir durum ortaya koyuyor!
Yangınla mücadeleye, özellikle hayvanlar için tehdit oluşturan yerlerde bizzat katılarak katkıda bulundum. Tavşanlardan geyiklere, kuzulardan kedi ve köpeklere, hatta kuşlara kadar tüm hayvanların yaralandığını gördüm ve bu durum beni derin üzüntüye boğdu. İtfaiyenin gösterdiği üstün çabaya tartışma açmak mümkün değil, ancak bir yetkilinin paylaştığı video beni derinden yaraladı. Yangından kaçan bir geyik, bir evin bahçesine sığınmış ve “insan” olarak adlandırılan ancak insan gibi davranmayan kişiler, bu masum hayvanı kesip yemişler! Ne diyecek bilemiyorum! Neden bu kadar kötü olabiliyoruz?
Ya da belki de her zaman kötü müydük?
Tüm İzmir’e geçmiş olsun!
